ԹԱԽԱՆՁ

(ի, ից.) NBH 1-0791 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 13c գ. գրի եւ ԹԱԽԱՆԾ, ԹԱՂԱՆՁ. Ժտութիւն. նեղելն զոք աղաչանօք մինչ ʼի ձանձրոյթ. ... *Շնորհէր նմա ʼի թախանձսն յանուանէ զասորիս եւ զփիւնիկէ, զսամարիա եւ զհրէաստան. Եւս. քր. ՟Բ: *Թախանձս ʼի մէջ բերել. Ոսկ. կող. ՟Ժ՟Բ: *Ի մի թախանձ նմին մաղթանաց աստանօր եդից: Հայրենի գթոյդ թախանձ արկանեմ. Նար. ՟Ի՟Է. ՟Խ՟Է: *Թախանձ. խիստ աղաչանք, որ ձանձրանայ լսօղն. Լծ. նար.: Իսկ, *Թախանձ եղեալ ʼի խնդրողական բանիցʼʼ. իմա՛ թախանձիւք ձանձրացեալ. Վանակ. յոբ.: գ. ԹԱԽԱՆՁ. գ. որպէս Թախծանք, թաղծութիւն. տխրութիւն. նեղութիւն. դժկամակութիւն. դժուարութիւն. տաղտկութիւն. յն. անհամութիւն. անախորժ իրք. ἁηδές injucundum, taedium *Որ զձեռանէ հօրն կախիցի թախծեալ. եւ նա յուսով փարատիցէ զթախանձն, թէ մի՛ լար ո՛րդեակ. Արշ.: *Տրտմեալ եւ խռովեալ մեծաւ թախանձիւ դաղձոյց անդրէն. Եփր. թագ.: *Երիցս անգամ առնի թաղանձ սգոյ ʼի տան իմում: Ի բաց ընկենոյր զթաղանձ սրտին. ՃՃ.: *Գովեստ առ ʼի մարդկանէ եւ յաստուածոցն է արդեօք բարի. եւ թախանձ եւ դժուարագովութիւնք՝ ներհականք սոցա: Ոչ անիրաւելն զոք, եւ ոչ ʼի ձեռն ուրուք անիրաւելն թախանձ է իսկ արդեօք, սակայն բարի կամ ազնիւ: Տեսանելն զքաղաք թախանձ ոչ ունիցի, միոյ տան ձեւ ունելով սորա. Պղատ. օրին. ՟Բ. եւ ՟Զ: