- ԱՅԼԱԼԵԶՈՒ
- (ի, աց.) NBH 1-0085 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 8c, 11c, 12c ա. ἁλλόγλωσσος, ἁλλόφωνος aliena lingua, vel alia voe utens Որոյ ա՛յլ է լեզուն կամ բարբառն, եւ ազգն գլխովին. այլաբարբառ. լեզուն տարբեր. *Ազգ լիրբ եւ այլալեզու: Առ ժողովուրդս այլալեզուս. Բար. ՟Դ. 15: Եզեկ. ՟Գ. 6: *Ոչ օտարք հարաք զօտարս, եւ ո՛չ զայլալեզուս այլալեզուք: Ժողովուրդ այլալեզու իբրեւ յիւրում գաւառի ընթանայ յօտարոտին. Առ որս. ՟Ը. ԺԵ: *Ի գիտակացն ոք ուսանիցի (զլեզու), եւ այնպէս այլալեզուացն լինիցի ձայնակից. Նիւս. կուս.: *Այլալեզուք զիւրեանցն լսեն առ ʼի պէտսն զխօսսն. Յճխ.: *Իբրեւ այլազգիք եւ այլալեզուք տանիմք եւ բերեմք զմիմեանս. Յհ. իմ. ատ: *Որ ծածկեալ էր յայլալեզու ագարակի ազանց (առ ասորիս). Շ. թղթ.: *Թէ յայլալեզու ցեղից էին, զգուշանալ դիւրին էր. Լաստ. ԻԲ: *Ի համասեռից եւ յայլալեզուաց. Լմբ. պտրգ.: գ. ԱՅԼԱԼԵԶՈՒ, ուոյ կամ ի, ւով. գ. Օտար լեզու. ա՛յլ բարբառ. եւ շնորհ լեզուախօսութեան. *Որ զայլալեզուսն խօսէր, ոչ լսելի էր յայլսն, այլ՝ Աստուծոյ: Այլալեզուով այն տուեալ եղեւ, որ նշանակէր՝ որ ինչ խորհրդոցն էր. Ոսկ. ՟ա. կոր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.