ԹԱՆԱՄ

(թացի, թա՛ց. ն: կր. թացայ.) NBH 1-0795 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 9c, 11c, 12c - (լծ. լտ. թի՛նկօ.) βάπτω mergo, tingo βρέχω pluo, rigo Խոնաւութեամբ տոգորել. թրջել. առոգանել. թաթաւել. ներկանել. շաղախել. մխել կամ ընկղմել ʼի ջուր, եւ ʼի խոնաւ ինչ. թրջել, թաթխել, թաթախել. ... *Թացցէ քահանայն զմատն իւր յարեանն: Եթաց զմատն իւր յարեանն: Թացցէ զմատն յիւղոյ անտի: Ի ջուր թացցի: Առցեն զոպայ, եւ թացցէ ʼի ջուրն: Թացցես զպատառ քո ʼի քացախիդ: Թացցի ոտն քո յարեան: Արտասուօք իմովք զանկողինս իմ թացի: Արտասուօք սկսաւ թանալ զոտս նորա. եւ այլն: *Ո՞ ոք ʼի ձէնջ կամիցի թանալ զսուր իւր ʼի պարանոց ընկերին. Ոսկ. եփես. ՟Բ: կր. կր. *Թանային ճանապարհք իմ կոգւով. Յոբ. ՟Ի՟Թ. 6: *Յորժամ անձրեւ է, հարկ է իմաստնոյն թանալ. Փիլ. նխ. ՟բ.: *Երկիրն թացաւ, եւ գզաթն ցամաք մնաց: Որք թանալոց էին յարիւնս բազմաց. Եղիշ. դտ. եւ Եղիշ. յես.: *Քահանայիցն ոտքն ոչ թացաւ ʼի ջուրն. Ճ. ՟Թ.: *Լեզուք աշակերտացն յերկնային ծորանն թացան, եւ հրացան ʼի հոգւոյն. Համամ առակ.: *Սորայս լեզու միշտ ʼի մէնջ զթանալն կամի. Մագ. ՟Ծ՟Ե: *Գնացին առանց թանալոյ ʼի վերայ նորինʼʼ. այսինքն անթաց ոտիւք. Լմբ. իմ.: