- ԹԱՒԱԼԻՄ
- (եցայ.) NBH 1-0800 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 14c կ. եւ ձ. κυλέομαι volvor, volutor ἑπιστρωννύμι insternor, substernor Տապալիլ. հոլովիլ. գլորիլ. շրջշրջիլ. ոլորտանալ. եւ Թարթափիլ. տարածիլ. եւ Հակիլ. միտել. գլորտըկիլ, փռուիլ, պառկիլ. *Քարինք սուրբք թաւալին յերկրի նորա: Հող ʼի գլուխ լինէին, առաջի թաւալէին. (յն. պաղատէին): Անկեալ յերկիր՝ թաւալէր եւ փրփրեայր: Ընդ մոխիր թաւալեսցինʼʼ. յն. տարածեսցին. (ռմկ. փռուին.) Զաք. ՟Թ. 16: ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 15: Մրկ. ՟Թ. 20: Եզեկ. ՟Ի՟Է. 31: *Ընդ մոխիր թաւալեալ: Անկեալ թաւալէին առաջի նորա. Ագաթ.: *Ի մոխիր եւ յաճի՞ւն թաւալիցիք. Եղիշ. ՟Գ: *Թաւալեցաք ʼի տղմի. Փարպ.: *Թաթաւիմ տղմով, թաւալիմ ʼի մեղս. Ժմ.: *Ի մարմնոյս փափկութիւնս թաւալելով. Փիլ. ՟ժ. բան. որ եւ Փիլ. իմաստն. *Ոչինչ էր սորա մասն, որ թաւալեցաւ առ մանուկնʼʼ. այսինքն միտեցաւ: *Հռութ առ հեռաւոր ազգականաւն թաւալեցաւ. (ռմկ. պառկեցաւ ). Երզն. մտթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.