- ԹՌԻՉ
- (-) NBH 1-0822 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c, 14c, 15c գ.ա. διάπτων (stella cadens) Աստղանման լոյս թռուցեալ. որ եւ ԹՌԻՉ ԱՍՏՂ ասի. ասուպ. շիհապ, շիւհիւպ. *Դիատոնք, որ են թռիչ. Արիստ. աշխ.: *Թռիչք բազմանան, զոր սովորաբար աստեղաց ցոլմունս ասեն. Երզն. մտթ.: *Զի՞նչ է թռիչ աստղն. գոլորշի է վերացեալ հողմով, եւ մերձեցեալ ʼի հուրն՝ վառի ʼի նմանէ. եւ բռնութեամբ հողմոյն երեւի վառեալ իբրեւ զթռիչ աստղ, եւ փութով՝ շիջանի. Տօմար.: գ. ԹՌԻՉՔ. գ. ποτή, πτῆσις volatus Թռչումն. թռչելն. թիռ. թռչան. սլացումն, եւ երագութիւն թեւաւորաց, եւ այլն. ... *Թռիչք նորա իբրեւ զթռիչս բոցոյ հրոյ. Երգ. ՟Ը. 6: *Զթռիչսն (ագռաւու), եւ զձայնսն, յորժամ կոչիցէ, խտրելով. Փիլ. լին.: *Որպէս ʼի թռիչս սրաթեւ հաւուց. Խոր. ՟Բ. 5: *Հաւահմայք, որ զկռիչս եւ զթռիչս խտրեն. Նախ. ղեւտ.: եւ Մխ. երեմ.: *Յի՞նչ իցեն այսպիսի թեւք, այլ ճշմարիտ հաւատոցն թռիչք. Ոսկ. ես.: *Թոյլս առ բարեացն թռիչս: Ի թռիչս մտաց, կամ թեւոց, կամ ամբարձման: Թռիչս արձակեն. Նար.: *Եմուտ ʼի թռիչս (այսինքն թռչելով) աղաւնի մի. Հ=Յ. յնվր. ՟Ի՟Թ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.