- ԺՈՂՈՎՈՂ
- (ի.) NBH 1-0838 Chronological Sequence: 8c, 12c ա. Նոյն ընդ վ. (=ԺՈՂՈՎԻՉ) այլ որպէս գ. է Եկղեսիաստէս. ἑκκλησιαστής ecclesiastes. Եկեղեցացուցիչ ժողովրդեան, քարոզ եւ վվարժապետ իմաստութեան, սեպհականեալ անուն սողոմոնի, եւ միոյ ʼի գրոց նորա. *Բանք ժողովրդի որդւոյ դաւթի արքայի իսրայէլի յերուսաղէմ: ունայնութիւն ունայնութեանց ասաց ժոյովօղն: Ես ժողովող (եյլ ձ. եկղեստիաստէս) եղէ թագաւոր ʼի վերայ իսրայէլի յերուսաղէմ: Եղեւ ժողովողն իմաստուն, զի ուսուցանէր ժողովրդեանն զգիտութիւն. եւայլն: *Եկայք տեսցուք զիմաստ բանին, հզմիտս անուան ժողովրդին: Թամէ զհանճարըս սա ʼի մին, զիմաստութեանց զպիտանին, սիրով զորդիսն իսրայէլին՝ ժողովելով զամենեսին. Շ. յիշատ.: *Ի ժողովողէն խրատեսցի ուրախ լինել յերիտասարդականն մանկութեան ʼի սէրն աստուծոյ. Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Գ: *Ընդէ՞ր կոչէ զինքն աստ ժողովող. զի ʼի գիրս առակացն՝ որպէս ասացաք, ժողովեաց զպէսպէս եւ զբւրապատիկ ընթացս մարդկան. Լմբ. ժղ.: նովին անուամբ պատուոյ կոչեցին յոյնք եւ զսուրբն մեսրոպ՝ Եկղեսիաստէս կամ եկղեսիաստիկոս. վասն որոյ ʼի ʼի նա հայի ասելն. *կորեաւ ժողովողն, թագեաւ նաւահանգիստն. Խոր. ՟Գ. 68:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
