ԻԳԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 1-0844 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c, 13c չ. θηλύνομαι, ἑκθηλύνομαι effeminor, emollior. ուստի իգացեալ. θηλύνους effeminatus μαλακός mollis. լինել որպէս զէգ մեղկ եւ թոյլ. կնատիլ. ... *Որ ոչն իգանայ, եւ ոչ խոնարհի ʼի հեշտութենէ ʼի ձեռն ժուժկալութեանն, զամենայն փախուստ ʼի մեղացն ուղղէ. Բրս. հց.: *Եթէ վատթար հեշտութեամբն իգանամք, վախճան նոցա է անքուն որդն: Ի հեշտալի տեսութեանցն իգանալ: սրտմտականն իգացաւ, եւ բանականն չորացաւ. Լմբ. սղ.: Ո՛չ պոռնիկք, իգացեալք, զարքայութիւն աստուծոյ ոչ ժառանգեն. ՟Ա. Կոր. ՟Զ. 10: *Ո՛չ լսելիք կախարդեալք, ոչ հոտոտելիք իգացեալք. Ածաբ. կիպր.: *Ի հոտոտումն իգացեալ. Սկեւռ. աղ.: ԻԳԱՆԱԼ. Էգ ձեւանալ ʼի գործս անարժանութեան. *գործէր զարուագիտութիւն. դարձեալ ինքն իգանայր այլոց. Բուզ. ՟Դ. 44: *Ի համբակացն պատանեաց իգացելոց որպիսի՛ բորբոքեցաւբարկութիւն. Մագ. ՟Ի՟Է: Իսկ Փիլ. ՟ժ. բան.: *զիգացեալսն տեսանելʼʼ. եւայլն. յն. ἁνδραγύνος որ է այրակին, կիսայր: ԻԳԱՑԵԱԼ (1-0845) Տ. ԻԳԱՆԱԼ: