- ԻՄԱՐՄԻՆԷ
- (նէի.) NBH 1-0851 Chronological Sequence: Early classical գ. Բառ յն. իմարմէնի, εἰμαρμένη sors, fatum Բաժին. վիճակ. որպէս բախտ, հրամանք, ճակատագիր. *յասացեալսս եւ այլ ինչ չար կրօն մուծանէ, եւ իմարմինէ (կամ իմարմինն) որ է բախտ. Ոսկ. մտթ.: *Ի համբաւեալ իմարմինէն: Եւ ոչ զիմարմինէին ըզբաշխի եւ զբախտի առասպելս ʼի մէջ բերել. Սեբեր. ՟Է:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
