- ԻՆՔՆԱԲՈՒՂԽ
- (-) NBH 1-0856 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c ա. ԻՆՔՆԱԲՈՒԽ կամ ԻՆՔՆԱԲՈՒՂԽ. ինքնին բղխեալ. ʼի բնէ հոսեալ. որպէս յն. αὑτόρρυτος per se vel sponte profluens ինքիրմէ վազօղ. ... *Ինքնաբուխ ամենեցուն եւ բաւական առ պէտսն ջուր մատուցանի. Բրս. հց.: *Լեառն թաբոր շուրջ զիւրեաւն ունի ինքնաբուխ գուբս ջրոյ. Եղիշ. երէց.: *Ջուր ինքնաբուղխ կայ կողմ բեթղեհեմի. Լմբ. սղ.: *Այլեւ յարտասուէն՝ յնքնաբուխ ջըրէն՝ պարգեւեա՛ մեզէն. Գանձ.: ԿԱՄ ներգ. Ինքնին եւ իւրմէ բղխօղ. *Տեառնամայր աղախինն՝ ինքնաբուղխ կենդանի ջրոյն եղեւ. Ճ. ՟Գ.: ԻՆՔՆԱԲՈՒՂԽ. որպէս ինքնաբոյս, ինքնաբեր. *Որք անդստին ինքնաբուղխ բուսովք իւրեանց տուան մեզ ʼի կերակուր. Վեցօր. ՟Է: Եւ որպէս Ինքնակամ. ինքնայօժար. կամակար. αὑτόματος, -τα a se ipso faciens, spontaneus *Անսպառ իսկ, եւ ինքնաբուղխ ունէին զամենայն. Պղատ. օրին. ՟Դ: *Ինքնաբուղխ կամօք իւրեանց խոտորնակ խորհրդովք յեղուլ տապալել կամին զբանս աստուածեղէն գրոց. Վեցօր. ՟Բ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.