ԻՆՔՆԱՀՐԱՄԱՆ

(-) NBH 1-0859 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c ա. αὑτοκέλευστος injussus, sua sponte. Ինքնն հրամանատար առանց հրամայելոյ ուրուք ինքեան. ինքնաշարժ. ինքնիշխան. ինքնակամ. մտադիր. *Վասն ինքնահրաման առաջնուրդութեան հոգւոյն սրբոյ. Ագաթ.: *Առնելով զերախայրեացն զմուտս՝ ինքնահրաման յօժարութեամբ եւ պատրաստութեամբ. Փիլ. քհ.: *Որ ընդ սոսայս անցանէ զօրութիւն. ինքնահրաման իմն ունի զյարձակումն յառաջակամ շնչով. Նիւս. կազմ.: մ. մ. Իբր Ինքնին. ինքնակամութեամբ. եւ ձեռներեցութեամբ. առանձնական իշխանութեամբ. *Ինքնահրամանք հանդերձ յօժարութեամբ նկրտէին. Փիլ. լիւս.: *ինքնահրաման բարձի զխըտրոց. Յհ. կթ.: