ԻՆՔՆԱՁԱՅՆ

(ի, ից) NBH 1-0859 Chronological Sequence: Early classical, 14c ա. αὑτόφωνος sua voce utens. Յինքենէ այսինքն յաստուծոյ անտի ձայնեալ, կամ Ինքնին ձայնօղ. ինքնախօս. ինքնասաց. *Ոչ ոք էր, որ տեսլեան բնութեան, կամ ինքնաձայնին բարբառոյ ժուժեալ կարէր. Ագաթ.: *Նովաւ լսեմք զինքնաձայն հնչումն նորա. Ոսկիփոր.: