- ԱՅՐԵՑԱԾ
- (ի, իւ. կամ ոյ, ով.) NBH 1-0098 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c, 8c գ. Այրեցումն. այրումն. որպէս այրուք, մնացորդ իրին այրեցելոյ, եւ հետք այրման. սպի, խարան. խանձող. մոխիր, աճիւն. եւ այլն. էրուք. ... κατάκαυμα adustio *Եւ մարմնոյ եթէ լինիցի ʼի մորթ նորա այրեցած հրոյ, եւ եղիցի ողջացեալ մորթ նորա յայրեցածէ անտի, եւ լինիցի տեղի այրեցածին փայլուն: Արած բորոտութեան է ընդ այրեցածին բորբոքեալ: Սպի այրեցածոյն է: Դրոշմ այրեցածոյն է. Ղեւտ. ԺԳ. 24=28: *Այրեսցեն զերինջն. եւ առցէ քահանայն փայտ եղեւնեայ եւ զոպա եւ կարմիր, եւ արկցեն ʼի մէջ այրեցածի երնջուն. Թուոց. ԺԹ. 5: *Որ ունին զօրինակ յայտնութեան զմերկութիւն այրեցածին. Ագաթ.: *Յօրինել շինել զամենայն զգերութիւնս յաւերածոյն եւ այրեցածոյն. Բուզ. ՟Դ. 24: Կամ մուր. իս. πρόσκαυμα adustio *Ամենայն դէմք, կամ երեսք ամենեցուն իբրեւ զայրեցած պուտան. Յովէլ. ՟Բ. 6: Նաւ. ՟Բ. 10: *Ծուխն այրեցածոյն ելեալ մածեալ զնոքօք. Ագաթ. (որք հային եւ ʼի ա. նշ): գ. ԱՅՐԵՑԱԾ, ի. իբր գ. ռմկ. այրեցած գօտի. կոչի եւ ԱՅՐԵՑԵԱԼ կամ ԱՅՐԵՑԱԿԱՆ ԳՕՏԻ. Տապագին գօտի երկնից ընդ հասարակածիւ. καπυρά (ζώνἡ torrida (zona) ... *Չափեցին յայրեցածէն մինչեւ ցքիմեռոն: Ի վերայ այրեցածին բերին կենդանատեսակքն. Խոր. ՟Ա. 29. եւ Խոր. աշխարհ: *Ի վերայ այրեցածին ասին երկոտասան աստեղատունքն. Շիր.: ա. Իսկ ԱՅՐԵՑԱԾ. ա. է այրեցեալ. էրած. ... *Զմարմինն այրեցած. Նոննոս.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.