- ԱՆԱԶԱՏ
- (ի կամ ոյ, աց.) NBH 1-0101 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c ա. ἁνελεύθερος illiberalis, δυσγενής ignobilis Որ չէ ազատազգի եւ ազատաբարոյ. նուաստատոհմ. սոսկական. անտոհմ. եւ ծառայական. ... *Ազատն եւ անազատն. Յհ. կթ.: *Բազմութիւն զօրացն՝ ազատացն եւ անազատացն. Փարպ.: *Ծառայք արտաքսեալք ʼի տանէն ըստ անարժանութեան անազատոյ. Սարկ. քհ.: *Արդի մեծատունքս քան զամենայն ստրուկս եւս անազատք: Ինձ՝ որ ʼի պատուի փառացն են, անազատ երեւին, եթէ ծառայամիտք իցեն: Չիք ինչ՝ որ այնպէս անազատս առնէ, որպէս զնենգաւորութիւն. Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. ղկ. եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ.: *Առն անազատի զահ սաստիկ ոչ կարացէք տանել. Պտմ. աղեքս.: ԱՆԱԶԱՏ. Անմարդի. տմարդի. ... եւ ժլատ. ագահ. ... *Ոչ հատուցանելով զայլոցն՝ անազատ լինէր, եւ ապախտաւոր. Փիլ. սամփս.: *Զի մի՛ կարծիցի անազատս ինչ առնել, կամ անազատս ինչ խօսեսցի. Ոսկ. մտթ.: *Անազատն մտօք եւ փոքրահոգին ... Փոքրահոգին եւ անազատ միտքն: Անազատ ռշդութիւն. Լմբ. առակ. եւ Լմբ. տնտես.: ԱՆԱԶԱՏ. Իբր հարկաւորեալ ʼի մարդահաճել. աչառօղ. եւ բռնական. ակամայ. *Առ ʼի բազմաց փառաւորութիւնն անազատս գործէ. Ոսկ. մտթ.: *Խնդրուածք եւ աղաչանք անազատ. Պտմ. աղեքս.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.