ԽԱՆՁԻՄ

I. (եցայ.) NBH 1-0921 Chronological Sequence: Unknown date կր. Տ. ԽԱՆՁԵՄ: II. ԽԱՆՁԻՄ 2 (եցայ.) NBH 1-0921 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 11c, 13c ձ. ԽԱՆՁԻՄ προσκολλάομαι adhaereo. գրի եւ ԽԱՆԾԻԼ. Առ բորբոքման ախտի՝ ստէպ եւ անսանձ բերիլ ʼի նոյն. յտրիլ. անկղիտանալ. մածանիլ. սովորիլ ʼի չար անդր. ունականալ ʼի վնասակարս. յորմէ եւ Գիշախանձ, Մարդախանձ, եւ այլն. գէշ սովորութիւն ընիլ, փակչիլ. ... *Որ յառաջ քանզամուսնութիւնն ʼի պոռնկութիւն խանձեցի (յն. ուսեալ իցէ պոռնկիլ), նա եւ յետ ամուսնութեանն չդադարէ անտի. Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Թ: *Եթէ յառաջ խանծեցին եւ պղծեսցին առ իրեարս, զայնպիսիսն ʼի բաց մեկնեսցեն ʼի միմեանց. Յհ. իմ. ատ.: *Գայլք գիշատիչք ʼի մարմինս մեռելոցն խանձեալք՝ եւ զկենդանիսն ուտէին. Ասող. ՟Գ. 14: *Որ մերս էին սահմանակիցք եւ դրացիք՝ խանձեալ, ոչ դադարեն յապականելոյ զաշխարհս հայոց: Նաեւ սոդոմայեցիքն այսպիսի կենացխանձեալք՝ անկան յանհնարին չարիսն. Լաստ. ՟Ժ՟Ը. ՟Ի՟Ա: *Որ խանձի զընկերաց բամբասանս քննել. Եւագր. ՟Ժ: Որպէս եւ Հին բռ. *Խանձել սովորելʼʼ: