ԽԱՆՁՈՂ

(ի, աց.) NBH 1-0921 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 12c գ. δαλός titio, torris. Փայտ խանձեալ կամ կիսայրեաց, որ ծխի. Խանծած փատ. ... *Իբրեւ ըզխանձող զերծեալ ʼի հրոյ: Մի զարհուրեսցի անձն քո յերկուց փայտից խանձողաց ծխելոց. Ամովս. ՟Դ. 11: զաք. ՟Գ. 2: ՟Ժ՟Բ. 4: Եզեկ. ՟Ի՟Դ. 9: Ես. ՟Է. 4: *Միայն զխանձողսն տեսանեմք ʼի ճարակմանէ հրոյն մնացեալ ʼի նաբուզարդանայ. Լմբ. ատ.: ԽԱՆՁՈՂ. μύδρος massa ignita, globus candens, rudis. Շանթացեալ կամ հալածոյ նիւթ քարեղէն կամ երկաթի. *Լիպարք եւ ետնէ (հրաբուղխք) խանձողս հանդերձ հրովն վերաբերեն. Արիստ. աշխ.: