- ԽԱՆՉԻՒՆ
- (չման.) NBH 1-0921 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 11c, 13c գ. ԽԱՆՉԻՒՆ ԽԱՆՉՈՒՄՆ. βρύχημα rugitus եւն. Խանչելն. կանչիւն. գոչիւն. *Լսել զխանչիւրն ցռուց. Եփր. դտ.: *Ուժգնակի խանչմամբ գոռացեալ. Մագ. ՟Ժ՟Ը: *Ոչ սակաւ խանչմունք եւ բարբառք լինէին. Վրդն. ծն.: Իսկ Սկեւռ. աղ.: *մարմին ʼի լնուլ հարկաւորացն՝ խուն ինչ ցածուցանէ զխանչումն յարձակմանʼʼ. հայի եւ ʼի յաջորդ նշ: ԽԱՆՉՈՒՄՆ. ὅγκημα, ὅγκος, οἵδημα tumor, inflatio, moles, fastus. Խանչանալն կամ խանչացումն. այսինքն փքումն. փքացումն. այտումն. ուռոյց. տարածումն. կուտոց. մեծութիւն. ծանրութիւն. *Որովայն մինչչեւ ընկալեալ իցէ, զառ ʼի կերակրոյն խանչումն: Ի վերայ նստելոց է որովնյնի խանչումն այտուցեալ եւ պարպատեալ: Ի բաց հատանել զխանչումն հպարտութեան: Խանչումն եւ խրոխտանս. Փիլ.: *Յանդիմանելով զամբարտաւանից խանչումն. Անյաղթ ստորոգ.: *Մի եւս ծանրութիւն մարմնոյն ʼի վայր կողմ հակել, եւ յերկիր ունել զխանչումն: Զայն՝ որ առաւել այտուցեալն է մարմնոյն խանչումն: Զմարմնոյն խանչումն եւ կերակուր՝ եկամուտունի. Նիւս. կազմ.: *տարած եւ սփիռ խանչումն լուսոյ. Փիլ. ի ՟գ. մանկ.: (որ բերի եւ ʼի յաջորդ նշ:) ԽԱՆՉՈՒՄՆ (լծ. խանձումն.) Բորբոք հրոյ. եւ ախտի, բարկութեան եւն. καῦσις ustio, crematio, ardor φλεγμόνη inflammatio. *Շիջուցանել զխանչմանն բոց: Զսպեսցես զխանչումնն. Բրս. արբեց. եւ Բրս. բարկ.
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.