ԽԱՐԱՄԱՆԻ

(նւոյ, նեաց.) NBH 1-0930 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c, 13c գ. ԽԱՐԱՄԱՆԻ գրի եւ ԽԱՐԱՄԱՅՆԻ, ԽԱՐԱՄԱՆ. պ. ահրաման, էհրէմէն, էհրիմէն . որ եւ ԱՐՀՄՆ. Չար աստուածն համարեալ առ պարսիկս. չար հիշատակ. դեւ. սատանայ. որպէս պատճառ ամենայն չարեաց, եւ կարծեցեալ չար իրաց. տիվ, տէվ. *Այլ թէ արհմն չար կարծիցի նոցա՝ վասն զխարամանի անուն կրելոյ, առ ʼի յարեւէ զարեգակնատենչիկսնարկանելոյ, ուստի եւ զանուն իսկ զխարամանոյ առ: Որպէս մոգք խափին, թէ խարամանն արար զչարիս. Եզնիկ.: *Ի դիւաց խարամանւոյ խաբեալ: Ոյժ տայքխարամանյոյն. Եղիշ. ՟Բ: *Ոչ գազանաց գազանութիւն, ոչ խարամանեացն արհաւիրք. Ոսկ. մ. ՟Բ. 18. (որ բերի եւ ʼի յաջորդ նշ. այլ ʼի յն. չիք): *Խրատ խարամայնոց՝ խաւար խորհրդոց աստուած նախնի մարդոց. Գանձ.: ԽԱՐԱՄԱՆԻ. որպէս օձ չար (ըստ նմանութեան արդեօք խորամանկ օձին որ ʼի դրախտին, այսինքն սատանայի). *Դան զի անուանեցաւ օձ խարամանի: Վասն թեւաւոր օձիցն խարամանեաց որ էին անդ: Եղեն կերակուր օձից խարամանեաց: Խցին զբերանս խարամանեաց. Եփր. ել. եւ Եփր. պհ.: *Զի մի՛ ի խարամանեաց օձիցն վնասիցիմք: Բանաւոր ծիծռունք, որք ʼի յոձից խարամանեաց ոչ վնասեցան. Սարգ. յկ. ՟Ե: *Զազգ թիւնաբեր օձի յաճախագոյն խարամանիս ասեմք. Վանակ. յոբ.: