ԽՆԿԵՄ

(եցի.) NBH 1-0954 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 9c, 10c ն. ԽՆԿԵՄ μυρίζω unguentis imbuo. որ գրի եւ ԽՆԳԵՄ. Խնկօք եւ իւղովք պատել. զմռսել. անուշահոտ կացուցանել. ըստ յն. մեռոնել. *Յառաջագոյն խնկեաց(կամ խնգեաց) զմարմին իմ ʼի նշան պատանաց. Մրկ. ՟Ժ՟Դ. 8: *Յօծանել խնկել զանապական մարմին. Շար.: *Խնկեցաւ իբրեւ զմարմին մեռելոյ՝ այն, որ խնկելոցն է զամենեսեան ʼի հոտ անուշութեան. Եղիշ. թղմ.: *Զտուն իմ կինամոնով խնկեցի. Առակ. ՟Է. 17. (յն. չիք բայ): *Խնգեցաւ մանուկն սամփսոն անուշահոտովն. զառիւծն մեռեալ իւղաց խնգեաց: Իւղեաց զամենայն նեխութիւնս. Եղիշ. դտ.: Իսկ ՟Գ. Մակ. ՟Ե. 25: *Զգազանսն վառեալ պատրաստէր՝ խնգեալ դինւով կնդրկախառնʼʼ. յն. անուշահոտ արբմամբ կնդրկախառն գինւոյ: ԽՆԿԵԼ. ըստ հոմաձայնութեան յն. θύω եւն. որպէս Զոհել, մատուցանել. *Մի՛ խնկեսցես ʼի վերայ խմորոյ արիւն: Ասէ, ո՛չ խնկեսցես. փոխանակ ասելոյ թէ ոչ մատուսցես արիւն ընդ հացի խմորոյ այլ ընդ բաղարջի. Կիւրղ. ել.: ԽՆԿԵԼ. θυμιάω suffio, adoleo. Խնկօք պատուել. եւ Խնկարկել. եւ Մատուցանել զիմն՝ որպէս բուրելով զխունկ անուշահոտ եւ հաճոյական. *Կնդրուկ մատուցեալ խնգեցից նոցա. ՃՃ.: *Դնէ խունկ, խաչակնքէ, եւ խնկէ զընծայսն. Պտրգ. ոսկ.: *Տօնեմք պարերգութեամբ փրկչավայելուչ կնդրկաւ խնկեալ: Բուրվառաւ խնկեալ: Հեծութիւնք նոցին ընդ իմ խնկեսցին: Խնկեսցի (բան աղօթիցս) ʼի տաճար անուան քոյ: Խնրեսցին մաղթանք մեր առաջի քո տէր. Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ ՟Գ. ՟Ձ՟Ը. եւ Նար. գանձ խաչի.: Կամ որպէս Յարգել. մեծարել. բարեբանել. օրհնել. ուստի եւ Խնկեալ ասի, որպէս խնկելի, կամ խնկաւոր. (զորս տեսցես.) *Եկեղգցւոյս շինուածոյ, որ յաշակերտացվերնոցն խնկեցաւ: Որ աւետարանաւն կենաց խնկիս յարակայ: Կատարեալ է բան քո խնկեալ: Մեծասցի անուն հզօրիդ խնկեալ: Ինքն է աստուած խնկեալ տիրապէս: Փառաց խնկելոյն: Խնկեալկնիք արքունակն պատկերիդ: Խնկեալ խորհրդով: Ի ձեռն աղօթից եւ ընտիր վարուց խնկելոց. Նար.: (յորս ինչ նչ բերի եւ ʼի նախկին նշանակութիւնս:)