ԽՈՂԽՈՂԵՄ

(եցի.) NBH 1-0960 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c ն. ԽՈՂԽՈՂԵՄ ἁποκτείνω, παρακλείω neco, occido, interficio, jugulo . որ եւ ԽՈԽՈՂԵԼ. (ʼի ձայնէ զենման արդեօք առեալ. որ եւ ռմկ. խըխ ընել.) Զենուլ. սպանանել սրով. փողոտել. չարաչար մեռուցանել, եւ մահուչափ տանջել. Կիսամահ առնել. սպաննել. մորթել. մահուան դուրսը հասցընել. ... *Կալան նոքա արս յերկրէն, եւ անդեն խողխողեցին (կամ խողխողեցին): Անդէն՝ իբրեւ հան, խողխողեաց. ՟Ա. Մակ. ՟Թ. 61: ՟Բ. Մակ. ՟Դ. 34: *Տալ հրաման խողխողել սրով. Խոր. ՟Ա. 26: *Ոչ այնպէս չարաար մահուամբ զիւրն խողխողէր հարացատ: Ի թշնամեաց խողխողի զինուք զօրէն պաճարաց. Պիտ.: *Գայլ ապականիչ յարձակեալ՝ խողխողէր զընտիրսն ʼի հօտէ գառանց: Խողխողեցայք պատարագ ընդունելի. Շար.: *Յիշեն զսուրբ քահանայսն, որք խողխողեցան յօտարութիւնս. Եղիշ. ՟Ը: *Ի ձեռնաւազակացն սրոյ խողխողեալն. Նար. ՟Ժ՟Դ: *Երկնաւոր բժիշկն ոչ սրով խողխողէ: Թագաւորն սրով խողխողէ, եւ այլ ոչ խօսեցաւ, զի յոյժ խողխողեալ էր ամենայն մարմինն. Հ=Յ. յունիս. ՟Ը.: