ԽՈՊԱՆԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 1-0966 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 8c, 10c, 11c չ. χερσόομαι, χέρσος εἱμι desolor, exsiccor, sterilesco. որ եւ ԽԱՓԱՆԻԼ. Խոպան լինել. ամայանալ. կորդանալ. անպիտանանալ. անբեր կամ փչաբեր լինել. ... *Իբրեւ զայգի այր պակասամիտ. եթէ թողուս ըզնա, խոպանանայ: Ամենայն տեղի խոպանասցի, եւ ʼիփուչ դարձցի: Ոյր ʼի վկայութիւն չարութեանն ծխեալ կայ խոպանացեալ: Մինչեւ իսպառ խոպանասցին (ամբարիշտք). Առակ. ՟Ի՟Դ. 31: Ես. ՟Է. 23: Իմ. ՟Ժ. 7. եւ ՟Դ. 19: *Իբրեւ զանապատ անջրդի խոպանացեալ: Եկեղեցի քրիստոսի խոպանացեալ եղեւ. Յհ. կթ.: *Եթող զտունն, ապա եւ ժողովուրդն խոպանացաւ. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 19: *Խոպանացեալ միտք, կամ սիրտ: Խոպանացելոցս ʼի բարեծնութենէ. Յճխ. ՟Զ: Նար. ՟Հ՟Գ: Խոսր.: ԽՈՊԱՆԱՆԱԼ. (2-1055) *Ամենայն թագաւորութիւն բաժանեալ յինքն՝ խոպանանայ. Աթ. ՟Ը. (իբր ռմկ. խարապ կըլլայ, կաւըրվի:)