ԽՈՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0969 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c ն. ἁποδοκιμάζω, ἁποβάλλω reprobo, abjicio φαυλίζω contemno, vilipendo ἁκυρόω irritum facio եւն. որ եւ խոտանել. ԽՔոտան առնել. մերժել. ընկենուլերեսաց. անարգել. արհամարհել. ʼի դերեւ հանել իբր անպիտան ինչ. ընդ վայր հարկանել. (լծորդ երեւի եւ յն. օթէ՛օ, որ եւ թ. եօթէ էթմէք ). մեկդի ընել, երեսէ ձգել, վայր ձգել, քամահրե, վար զարնել. ... *Զբան տեառն խոտեաց: Խոտէք զբան աստուծոյ վասն ձերոյ աւանդութեան: Խոտեցի զանձն, եւ հալեցայ: Խոտեաց զնոսա տէր: Խոտեաց տէր եւ մերժեաց զազգն որ առնէր զայս: Միթէ խոտելո՞վ խոտեցեր զյուդայ: Ոչ խոտեցից զամենայն ազգդ իսրայէլի: Սրբեցէք զայն որխոտէն զանձն իւր: Խոտել զիրաւունս. եւայլն: *Լքին խոտեցին մերժեցին զտէրութիւնն պարթեւաց. Ագաթ.: *Զամուսնութիւն եւ զմսակերութիւն խոտան. Եզնիկ.: *Խոտեցան հրեայքն ʼի շնորհեաց անտի. Կոչ. ՟Ժ՟Զ: *կնիք շնորհեաց խոտելոյս. Նար. ՟Ի՟Թ: *Մի՛ նչ զիրսն խոտիցեմք, այլ զմիտսն ապականեալս. Ոսկ. մ. ՟Բ. 19: *Բնաւ ամենեւիմբ խոտէ բանն (գրոց՝) զիմն եւ զքոյն յեղբայրութեանն ասել (այս ինքն ասիլ). Բրս. հց.: