ԱՆԱՄՕԹԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0105 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 10c ձ. ԱՆԱՄՕԹԻՄ որ եւ ԱՆԱՄՕԹԱՆԱԼ. ἁναισχυντέω, ἁπαναισχυντέω impudenter vel inverecunde ago Անամօթ լինել. անամօթի գործ գործել. եւ լրբիլ. յանդգնիլ. աներեսութիւն ընել. ... *Երեսք կնոջ պոռնկի եղեն քեզ, անամօթեցար առ ամենեսեան. Երեմ. ՟Գ. 3: *Ոմանք ընդ կանայս անամօթէին: Անամօթել ʼի կին մարդ. Վրք. հց. ԻԶ: ՃՃ.: *Անամօթիս եւս ասել, եթէ տամ մին, եւ երկուս առնում. Մանդ. ՟Զ: *Առ նոյն ինքն վեհագոյն բնութիւնն անամօթեցար զհայհոյութեանդ քո ձգել բան: Պախարակել զմեզ անամօթին. Յհ. իմ. երեւ. եւ պաւլ: *Եթէ քօղով լուսոյ խաւարականի մտանել ընդ աչս անամօթեսցի. Նար. ԿԶ: *Այլ անամօթեալ ... յաւել առնուլ զկին նորա. Խոր. ՟Գ. 24: *Անամօթել յայնպիսի իրս: Յէ՞ր վերայ այնչափ անամօթեալ ժխտիցիս. Ոսկ. մտթ. եւ Եբր.: *Ամենայն ուստեք անամօթեալք երեւին քրիստոսամարտքն. Կիւրղ. գանձ.: