ԽՐԱԽՃԱՆԱՄ

(եցայ.) NBH 1-0991 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 12c չ. յն. նոյն ընդ վ. (=ԽՐԱԽՃԱՆԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. συνευωχοῦμαι ) եւ ὅνινημαι fruor, delector ʼի կոչունս եւ իբրեւ ʼի կոչունս. վայելել, եւուրախ լինել. զուարճանալ. ... *Յայսպիսի պալատան ճեմել, այսպիսի խրախճանութեամբ խրախճանալ. Մագ. ՟Ժ՟Դ: *Այլ ʼի սնոտիս այս ծիծաղիմ. եւ խրախճանամ ʼի վնաս անձին. Յիսուս որդի.: *Հանդերձեալ յուսովն խրախճանան. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 42: *Խրախճանամ եւ չարչարանսն, որ ինձ պատրաստել են: *Խրախճանամ ʼի մանուկդ իմ ցանկալի. Ածազգ. ՟Ժ. ՟Ժ՟Բ: