- ԽՕԼ
- (ի, աց.) NBH 1-0996 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 11c ա. (որպէս հեղ մտօք, կամ խելայեղ.) Անմիտ. անբան. եւ Յիմարական. ... *Ամենեքին անմտագոյնք, եւ խօլք են քան զանձն տղայոյʼʼ. յն. τάλας aerumnosus. հէք. խեղճ. Իմաստ. ՟Ժ՟Ե. 14: *շամբշագոյն եւ յոյժ խօլ է. Փիլ. այլաբ.: *մի՛ անսայք անմիտ բանից դորա, եւ յանձինս ձեր յայդպիսի խօլ խրատուէ ʼի բաց կալայք. Փարպ.: *Եւ զայս ոչ գիտեն խօլքն, թէ եւայլն. Լծ. սահմ.: *Ի մէջ բազմակոյտ սկայիցն անհուն խօլաց եւ ուժաւորաց. քանզի անդ մոլեգնեալ այր իւրաքանչիւր սուր՝ կող ընկերին. եւայլն. (իբրու թ. տելի պաղ.) Խոր. ՟Ա. 10: մ. ԸՆԴ ԽՕԼ. մ. ἁλόγως sine ratione. Որպէս Խօլաբար. անբանօրէն. առանց պատճառի, վայրապար. անխորհրդաբար. *Ոչ ընդ խօլ ինչ գրեցան. Եւս. քր. ՟Ա: ԽՕԼ ԱՌԱՏՈՒԹԻՒՆԶ (ըստ հին ձեռ. համաձայն յն. իսկ ʼի նորն եւ ʼի տպ. Խօլադատութիւն.) Անչափ ծախք. շուայտութիւն. մսխութիւն. *Զուր տարապարտուց եւ խօլ առատութեամբ զինչսն կորուսանեն: Զի՞նչ կամկցիս առնել նոցա այնչափ ծախ խօլ առատութեանն. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.