- ԱՆԱՊԱՇԽԱՐ
- (ի, ից.) NBH 1-0109 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 10c, 12c ա. Չապաշխարօղ. անզեղջ. անապաշաւ. անդարձ. ծրդեալ մեղօք. ... *Որ գալոցն են ʼի վերայ անապաշխարիցն (տպ. անապաշխարողաց). Յճխ. ԺԹ: *Բարկութիւնն եկեալ ʼի վերայ անապաշխարիցն: Անապաշխար՝ մեղօք լինին. Շ. մտթ. եւ Յիսուս որդի.: *Նոքա յաղթականք իցեն իբր ապաշխարեալն քան զանապաշխարն. Նար. ՟Զ: *Երիս վա՛յ ասելով հոգւոյն եւ մտաց եւ մարմնոյն անապաշխար անձանց. Լծ. կոչ.: մ. մ. Առանց ապաշխարելոյ կամ զղջանալոյ. խստասրտութեամբ. *Զի մի՛ կորիցուք անապաշխար զյաւիտենական կորուստն. Ժմ.: *Որք չար խորհրդով յղացան անապաշխար. Ճ. ՟Թ.: ԱՆԱՊԱՇԽԱՐ. Այն ինչ՝ ընդ որ ոք չապաշխարէ. անթողլի. աններելի. *Բազում եւ անապաշխար չար գործեալ էր. Փարպ.: *Այն իսկ է անապաշխար մեղքն, որ ոչ գայ ʼի խոստովանութիւն. Եփր. քրզ.: Կամ ուր չիք տեղի ապաշխարութեան. *Տանջանքն անվախճան, եւ ժամանակն անապաշխար. Վրք. հց. ԻԶ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.