ԾԱՐԱՒԻՄ

(եցայ.) NBH 1-1012 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 9c, 10c ձ. ԾԱՐԱՒԻՄ ԾԱՐԱՒԵՄ διψάω sitio. որ եւ ԾԱՐԱՒԱՆԱԼ. եւ որպէս ռմկ. ԾԱՐԱՒԵՆԱԼ. Ունել կամ կրել զ ծարաւ. ծարաւի լինել. պասքիլ. պապակիլ. տոչորիլ. եւ նմանութեամբ՝ Ւարօտիլ. ցանկալ. տենչալ. փափագել. ծարւիլ, ծարւենալ. ... *Ծարաւեցաւ յոյժ, եւ աղաղակեաց առ տէր: Ծարաւեցան, եւ կարդացին առ քեզ: Ոչ քաղցիցեն, եւ ոչ ծարաւեսցին: Ծարաւեաց անդ ժողովուդն ʼի ջրոյ: Ծարաւեաց առ քեզ հոգի իմ: Ծարաւեցի, եւ արբուցէք ինձ: Միւսանգամ ծարաւէ: Մի՛ ծարաւեսցէ յաւիտեան. եւայլն: *Ծարաւես պասքիս անկարօտդ աստուած իմում փրկութեան. Նար. ՟Լ՟Դ: *Զաղբիւր աստուածային ըմպելոյ յիս ձգելով, զորնայն ծարաւեաց. Խոր. հռիփս.: *Դեւք չարք ընթանան ծարաւելովʼʼ. այս ինքն անյագաբար. Յհ. կթ.: *Որդանցն բացեալ զբերանս իւրեանց՝ ծարաւին արեամբ մեղաւորաց. Ոսկ. ապաշխ.: *Ծարաւեցան զօրք նորա ʼի ջրոյʼʼ. յն. ծարաւով նեղեցան. Եւս. պտմ. ՟Ե. 5: