- ԾՆԻՉ
- (ծնչի.) NBH 1-1020 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c - Տ. ԾՆՕՂ. γεννητής, γεννήτωρ, γέννησας, γεννήτειρα generator, genitor, genitrix. *Որդին միածին ծնեալ՝ գիտէ զծնիչն իւր, եւ ծնօղն գիտէ զծնեալն իւր: Նման է ամենայնիւ ծնչին իւրում: Է՛ է առաջնորդ մեղաց բանսարկուն, եւ ծնիչ չարեաց. Կոչ.: *(Հայր անծին՝) է ծնիչ միածին, եւ արմատ սրբոյ պտղոյն. Սեբեր. ՟Է: *Յառաջագոյն նկարեալ եւ դրոշմեալ էր մահն նորա ʼի խորհուրդս ծնչի իւրոյ: Զի զաքարիայ էր ծնիչ յովհաննու: Մարիամ միայն էր ծնիչ անդրանկանն: Կցորդէ (զբանն) ընդ ծնչի իւրում յամենայն գործ որ ʼի նմա եւ արտաքոյ քա զնա: Փախստեայ գնալ յերեսաց հօրն՝ որ ծնիչն էր ամենայնի. Եփր.: *Ոչ եթէ ամօթ ինչ համարէր զմայրն, եւ ուրանայր զծնիչն. Ոսկ. մ. ՟Բ. 19: *Կինն գործի է առն սերմանն, եւ ծնիչ. Լմբ. սղ.: *Երթար՝ օդք տարածք, ծնիչ հրոյ եւ ջրոյ. Պիտառ.: *Ապականացու կեանք աշխարհիս՝ անյագութեան դրեցի, եւ ցանկութեան ծնիչ. ՃՃ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.