- ԿԱՅԹԻՒՆ
- (թման, մանց.) NBH 1-1044 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 9c, 10c գ. ԿԱՅԹԻՒՆ եւ ԿԱՅԹՈՒՄՆ. κρότος crepitus, strepitus, plausus, qui fit manu, pedibus, remis etc. Կայթք. կայթելն. ճայթիւն, ցայտիւն. բաբախիւն ձեռաց կամ ոտից, եւայլն դոփիւն. ծափք. *Յարդանք, եւ կայթիւնք եւ դոփիւնք. Ոսկ. մ. ՟Ա. 17: *Սաստիկ եղեալ լինի ʼի շարժմանէն կայթիւնք: Կայթումն յամենեցունց իբրեւ ʼի միասին խնդութեամբ: Իրանին կայթմանէ դէ՛պ է պատառել մասին այնմ ամպոյն. Փիլ. լիւս. եւ Փիլ. տեսական. եւ Փիլ. ել. ՟Բ. 48: *Բագնօքն հրովն եւ աղբերբն ահագին իմն տեսիլ եւ փայլումն, եւ թնդմունս եւ կայթմունս գործէին. Խոր. պտմ. հռիփս.: *Եւ ոչ կուրետացն հնչմունք, կայթմունք, եւ կաքաւն զինուք զաստուծոյ լալոյն զձայնն թաքուցանելով. Ածաբ. ի ծն.: *Հնչմունք եւ կայթմունք եւ կաքաւք զինուց նոցա եւ վահանաց հնչեցուցանէին զերեսս երկրին. Յհ. կթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.