- ԿԱՊԱԿԻՑ
- (կցի, ցաց.) NBH 1-1053 Chronological Sequence: 5c, 6c, 11c, 12c ա. συνδέσμιος, συνδεδέμενος simul vinctus, convinctus, colligatus. Կապեալն ընդ այլում. կցորդ նոյն կապոյ. ամոլակից. զոր օրինակ մարմինն կոչի կապակից հոգւոյն. *Տեր ʼի վերայ կացոյց նոցա իբր երասանակակալ զմիտսն, որպէս զի զկապակիցն սանձեսցէ: Ամենայն ոգի լուծեալ եւ քակտեալ ʼի կապակցէս. Փիլ. լին.: *Հոգի աստուածասէր յորժամ ʼի կապակցէն իւրմէ արձակի, այսինքն ʼի մարմնոյ աստի. Ածաբ. առ կեսարոս.: *Զլուծումն ʼի կապակցէն: Զերկարելն ʼի կապակցի այդր՝ հեռանալ ʼի տեառնէ գրէ. Մագ. ՟Ի՟Ե. ՟Խ: *Զերծեալ ʼի կապակցէն. Լմբ. ժող.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.