ԿԱՌԱՓՆԱՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-1058 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 14c ն. κεφαλαιόω in capite vulnero եւն. Կառափել, հատանել կամ կիսատ առնել զկառափն. գլխատել. եւ Կռփել. հարկանել քարամբք. վիրաւորել. ջաղխել. մահուչափ տանջել. գլուխը կամ գլխուն զարնել, ջախջախել, սախտել, ծեծել փետել. ... *Եւ զնա կառափնատեցին (յն. քարկոծեալ գլխահարեցին), եւ արձակեցին անարգեալ. Մրկ. ՟Ժ՟Բ. 4: *Հար կառափնատեաց մարգարէն զընկեր իւր պատգամաւն տեառն: Կառափնատեցաւ մարագարէն յընկերէն իւրմէ. Եփր. թագ.: *Եթէ քարիւ կառափնատեալ՝ բերէ զքարն ցուցանէ, եւ զհանդերձն արեամբ թաթաւեալ. Բրսղ. մրկ.: *Ուր որդին խաչեցաւ, անդ եւ հարազատ եղբայրն (յակոբոս) կառափնատեցաւ. Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա: *Սատանայ կառափնատեաց զանմեղն խաչիւն. Լմբ. սղ.: *Զգլուխն ՝ որ պսակելոյ արժան էր, կառափնատեալ, ʼի մէջ բազմականացն բերէին. Երզն. մտթ.: