- ԿԱՌՆ
- (ռին.) NBH 1-1058 Chronological Sequence: Unknown date, 12c, 13c գ. ԿԱՌՆ կամ ԿԱՌ, ի. Փուշ՝ որ կառչի եւ կռուի ընդ անցաւորս. բոյս փշաւոր, որ տայ սերմն թաղիացեալ աղուամազիւք, որք իբրեւ անիւ հոլովին այսր անդր յերեսաց հողմոյ. որպէս եւ պ. խառ ՝ է փուշ: Իսկ ի տեղիս տեղիս աշխարհին հայոց ԿԱՌ կոչի փուշ հաստ բնով, զոր կեղեւեալ ուտեն, որպէս եւ զԵրիժնակ կոչեցեալն. *Կառն, որ է փուշ. Երզն. քեր.: *Անիւ կոչի փուշն, որ ʼի ծայրս կառինն ʼի չորանալն անկանիʼʼ. (որպէս թէ իցէ կառք ինչ.) Վրդն. ծն.: ռմկ. *Եւ խրոխտացեալ կառին, (կամ կառի) եւ նորին Նմանեացն, ասեն՝ թէ մեք հարկանօղ գոլով, եւայլն. Մխ. առակ.: Իսկ ʼի բառս Գաղիան. Կառն եւ Թաղիք իբր նոյն դնին:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.