ԿԱՍԻՄ

(եցայ.) NBH 1-1059 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c ձ. ԿԱՍԻՄ կամ ԿԱՍԵՄ. (պ. փեասթէն, որ է պակասել. ʼի մեզ արմատն է՝ կամ, կաս, կաց. կամ կայք, կայս.) ἑκλείπω, διαλείπω, λήγω, ἁφίσταμαι, ἁσθενέω, ἑλάσσομαι deficio, desino, desisto, cesso καταπίπτω animo concido. Յետս կալ. ետս ընկրկիլ. զկայ առնուլ յանկարծ. կալ մնալ. նահանջիլ. յետնիլ. վերջանալ. տկարանալ. պակասիլ. նուազիլ. լքանիլ. դադարել. ետ կենալ. քաշուիլ, կայնիլ, դադրիլ, խրտիլ, պակսիլ. ... *Կասեսցին ʼի ճանապարհս իւրենց. Նաւ. ՟Բ. 5: *Կասեցին (կամ կասեսցին) ʼիպատերազմէ: Կասեաց ընթացօղն յընթացից իւրոց: Մի կասեսցէ ʼիտալոյ զպտուղ. Երեմ. ՟Ծ՟Ա. 30: ՟Ը. 6: ՟Ժ՟Է. 8: *Ոչ կասէր ʼի հպարտութենէ անտի: Որ ոչն կամէին կասել երբէք ʼի խորամանկութենէ չարեաց իւրեանց. ՟Բ. Մակ. ՟Թ. 7: ՟Գ. Մակ. ՟Գ. 10: *Ոչինչ կասեաց զհոգեւոր կաթն դիեցուցանել. Խոր. ՟Գ. 66: *Մի կասեսցի ʼի յուսոյն. Խոսր.: *Կասեցան գթութիւնքն ընդ նահանջել կենդանութեան. Նար. ՟Ծ՟Ա: *Մարդոյ կարօտելոյ՝ կասեցելոյ յուժոյ. Սիր. ՟Խ՟Ա. 4: *Կասիցէ ինչ ʼի բարիս ռանելոյ: Յորժամ տեսանիցեմք զչար ոք մեծացեալ, մի՛ ինչ ընդ այն կասիցեմք. Ոսկ. մ. ՟Բ. 7: Ոսկ. եբր. ՟Ե: