ԿԱՍՈՒՄ

(կասի, կա՛ս.) NBH 1-1059 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 12c, 13c, 14c ն. ԿԱՍՈՒՄ որ եւ Կասեմ, եցի, եա՛. ἁλοάω trituro. Կամնել. մանրել զորայս, զօրանն, զցողունս ցորենոյ կամնասայլիւ. ջարդել. ջախել. ... *Կասոյր ʼի կալն ցորեան: Կա՛ս զնոսա, եւ մանրեսցե՛ս զժողովուրդս բազումս: Որ կասուն, յուսով վայելել: Կասեսցես զլերինս: Կասեսցեն զամուր ամուր քաղաքս ձեր: Իբրեւ զօրան վականակ կասցի. ՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Ա. 20: Միք. ՟Դ. 13: ՟Ա. Կոր. ՟Թ. 10: Ես. ՟Խ՟Ա. 15: Երեմ. ՟Է. 17: ՟Ծ՟Ա. 33: *Ի կասուլ զսերմանեալն. Պիտ.: *Կասու զմեծ բանակն ասորստանեայց, այս ինքն կոտորէ. Գէ. ես.: *Ոչ թէ նոքա կասեցին անձին ուժով, այլ զօրութիւնն աստուծոյ մանրեաց եւ փշրեաց. Լմբ. միք.: *Ցանեցին եւ քաղեցին արտս, եւ կասեցին, եւ շեղջեցին: Կասեալ կուտեցին. Ոսկիփոր.: *Կասօղ եւ մանրօղ իբրեւ զզուարակʼʼ. որ եւ կալոտի. Նախ. եզեկ.: