ԿԱՏԱԿԵՄ

(եցի.) NBH 1-1060 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c ն.չ. ἑμπαίζω illudo καταγελάω irrideo εὑτραπελεύω facetiis vel scurrilitati deditus sum. Կատակ առնելով ծաղրել. խաղ առնել. հեգնել. երգիծանել. խաղալ բանիւք. ... *Կատակէին եւ ծաղր առնէին զմարգարէս նորա. ՟Ա. Եզր. ՟Ա. 51: *Ի ծունր իջեալ առաջի նորա՝ կատակէին. Մտթ. ՟Ի՟Է. 29: *Ամենայն որ կոխիցէ զնա, կատակելով կատակեսցէ. Զաք. ՟Ժ՟Բ. 3: *Որ կատակէ զաղքատով (ա՛յլ ձ. ծաղր առնէ զաղքատն). Առակ. ՟Ժ՟Է. 5: *Ձաղանօք այպանման զիս կատակեսցէ. Նար. ՟Կ՟Զ: *Կատակեաց զնոքօք հեղիաս, եւ ասէ, գոչեցէ՛ք բարբառեցարո՛ւք մեծապէս. Ոսկ. ի պետր. եւ Ոսկ. յեղիա.: *Թողեալ ʼի բաց զկատակելդ. Խոր. ՟Գ. 55: *Եթէ ոք դատարկաբանեսցէ, եւ կատակեսցէ. Բրս. կանոն.: