ԿԱՐԱՊԵՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-1064 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 12c չ. προτρέχω praecurro, curro ante, anteverto ἅγω duco. Յառաջընթաց լինել. հորդորել զճանապարհ. առաջնորդել. եւ քարոզել. նախաձայնել. *Մարգարէքն յառաջագոյն կարապետէին, կամ կարապետեցին. Ոսկ.: Սեբեր.: Եւս. քր.: Սարգ.: Շ. մտթ.: *Մկրտիչն կարապետել եկն, եւ յառաջագոյն ճանապարհ հորդել. Ոսկ. մ. ՟Ա. 10: *Ընդ նոյն ճանապարհ երթալ, ընդ որ ոտք սրբոյս կարապետեն. Եղիշ. ՟Ը: *Ճանապարհիս՝ որ ʼի կեանս անապականս կարապետէ. Ճ. ՟Բ.: *Ձայն հրեշտակապետի առ կոյսն մարիամ կարապետող. Թէոդոր. կուս.: *Որ ʼի կորուստն կարապետէ. Նար. ՟Ե: *Իբր թէ ʼի ձեռանէ նոցա եւ ʼի կարապետե լոյն այս ամպրոպ չարութեան (եղեւ). Յհ. կթ.: *Զբառնալ եպիսկոպոսութեան ʼի տանէ արշակունեաց, եւ զկարապետել անարժանիցʼʼ. այսինքն առաջնորդել, առաջնորդ լինել. Արծր. ՟Ա. 15: