- ԿԱՐԹ
- (ի, ից.) NBH 1-1068 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c գ. ἅγκιστρον hamus. Ճանկեւոր կամ ժանեւոր գործի երկաթի առ որսալոյ խայծիւ զձկունս, եւ որ ինչ նմանէնմա. օլթա: Տե՛ս Մտթ. ՟Է. 26: Ամբ. ՟Ա. 15: Եզեկ. ՟Լ՟Բ. 3: Յոբ. խ. 20: ՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Թ. 28: *Իմանալի վիշապին կարթ ʼի քիմս եղեր: Բաբելացի կարթիւն յերուսաղէմէ կորզեալ. Անյաղթ բարձր.: *Կարթիւք պարածածկեն զմահացու դեղս: Կարթ ընդ ճակատն վարեալ. Մագ. ՟Ա. եւ ՟Ի՟Ը: *Աւետարանական ուռկանաւ ժողովեալ կարթիւք. Յհ. կթ.: *Կարթիւ հնարից, կամ պատուիրանաց: Կարթիւ որսացաւ: Նենդողին կարթիւն: Պատանդիչ ցանցարկ կարթին. Նար.: *անկանէր ʼի կարթն սատանայի. Վրք. ածաբ.: *Հրաժարեալ ʼի կարթէ անտի եւ ʼի մեղուէ յօրինացն. Եփր. հռ.: ԿԱՐԹ σκέλος crus, crura κνήμη tibia. կարթաձեւ կամ ճանկաձեւ մասն կրնկանց ոտից թռչնոց եւ այլոց կենդանեաց. եւ ընդհանրապէս կրուկն. սրունք, գարշապարք, ջիլք ոտից. ոտք. յօդք. ... *ի զեռնոց թռչնոց, որոյ իցեն կարթք ʼի վերոյ քան զոտսն. Ղեւտ. ՟Ժ՟Ա. 21: *Ծակել զպճղունս, եւ զկարթ ոտից նորա. Ճ. ՟Ա.: *Կարթք նորա սիւնք կճեայք. Նիւս. երգ. (ուր ի սուրբ գիրս դնի սրունք): *Կարթք շարադրութեամբ են ʼի շաղկապած եւ ʼի ջղուտ նեարդաց. Նիւս. բն.: *Եթէ զթիկունս իմ դարձուցանիցեմ, զկարթս հարկանիցեն՝ ոյք իմք իցեն. Եփր. աւետար.: *Զանդամոցն, եւ զկարթիցն, եւ զոլոքացն զբնութիւն. Պղատ. տիմ.: *Հարցուկ նստէր ʼի վերայ երեքոտանւոյն, եւ զատուցեալ զկարթսն. Ոսկ. ՟ա. կոր.: *Նորին կարթիցըն գել արկեալ, նաեւ ըզծունսն յօշոտեալ. Շ. վիպ.: *Կարթ ՝ գելք, մեծակն, յօնակից էր. Ճ. ՟Ա.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.