ԿԱՐԹԵՄ

(եցի.) NBH 1-1068 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c, 13c ն. εὑσκολιεύομαι laqueo capio. Որսալ կարթիւ կամ թակարթիւ. թակարդել. ըմբռնել հնարիւք. *Զնախաչար վիշապն կարթեցեր: Կարթեալ զվիշապն. Ճղ. Շ. բարձր.: *Իբրեւ անասուն ʼի թակարթ կարթի՛. Լմբ. ժղ.: *Արջք պատեն ոտիւքն արուեստապէս կարթելով. Փիլ. լիւս.: *Եկն ʼի ծովակն, զի ձկնորսսն կարթեսցէ: Որ բանիւն կարթեաց զիս. Ոսկ. ղկ.: *Զօրէն ձկանց կարթեալ հանէր: Կարթեալ եհան զիս ʼի ժանեաց նորա: Կարթեցեր զանօրեն իշխանն մահու. Մարաթ.: *Զսա կարթեալ չարին ʼի ձեռն կանանցս այսոցիկ. Լաստ. ՟Ի՟Գ: չ. ԿԱՐԹԵԼ. չ. ἁποσπάομαι recedo, procul abeo. Ի բաց երթալ. խաղալ ընդ ճանապարհ ոլորեալ՝ կամաւ խուսափելով. կրզել. սափմագ. *Անտի կարթեցին իբրեւ քսան վտաւանաւ ʼի վերայ տիմօթէի. ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 10: *Յայլ կողմն կարթեալ ըստ աներեւոյթ ձորոցն խորութեան. Փարպ.: