ԿԱՐԿԻՄ

(-) NBH 1-1072 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 12c կր. իբր ձ. ԿԱՐԿԻՄ. κωφεύω obmutesco եւն. Պապանձիլ, համրանալ. փակիլ բերանոյ. եւ դրան (իբր փակ եւ անգործ մնալ.) կասիլ. դադարել. ձանը վար քաշել, սըստըւիլ. ... *Կարկեա՛ ափիբերան լեր: Կարկեցարո՛ւք, զի խօսեցայց ես: Այր անօրէն կարկեսցի: Կարկեցաւ ամպարիշտն: Սաստեա՛ց հողմոյն, եւ ծովուն, ասէ, դադարեա՛ կարկեա՛ց: Դրունք ապարանից կարկեցան. եւայլն: *Կարկեսցին բերանք հերեսիով տացն. Կոչ. ՟Ժ՟Բ: *Կարկին յայնժամ չարախօսքն. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ե: Տե՛ս եւ Նար. ՟Ժ՟Բ. ՟Հ՟Ա. ՟Հ՟Ե: *Իբրեւ յայսցանէ կարճեալ կարկեցաւ (այսինքն կասեցաւ, արգելաւ). Եւս. պտմ. ՟Դ. 7: *Կարկեալ լինին (Ջուրք) ʼի ձեռն հրամանին. Եփր. ծն.: