ԿԱՑՈՒՐԴ

(ցրդի, ից կամ ոյ, ոց.) NBH 1-1078 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c գ. πανήγυρις, πομπή coetus publicus, pompa, festivitas, nundinae . Կացումն հանդիսական. (որ գրի եւ Կացորդ, եւ Կացարդ). Հանդէս տեսարանաց եւ տօնից. հասէմախմբութիւն. Ժողով. տօն ամենաժողով. տօնախմբութիւն. եւ տօնավաճառ. որպէս յն. բանի՛ղիրիս, յորմէ ռմկ. բանայիր, տօնանմա, աչա՛յ, զիննէթ. *Կացուրդք տարեկանք. Արիստ. աշխ.: *նախագահութիւնք իսկ առ ամենայն կացուրդսն կարգեցին՝ պայծառ ձիաբոյծքն, զօրավարքն, իշխանքն, գոռոզքն. Բրս. հայեաց.: *Զատկացն եւ կացարդիցն (լաւ եւս՝ կացըրդիցն) եւ ամենաժողով տօնից անուն զբազմաց ʼի մի վայր գումարելոց յայտ առնէ. Սեբեր. ՟Ե: *Տօնիւք եւ կացըդիւք, խրախութեամբ հացկերութից: Առնեմք կացուրդս՝ տօնս ամենաժողովս (յն. մի բառ վասն երից). Պտմ. աղեքս.: *Ի գլխաւոր կացուրդս եւ ʼի խումս: Յարկադիա կացուրդ եղանել աթանայ: Խորհրդականք ատեանք. եւ այլ եւս յօրինեալ կացուրդք: Զկացրդոցն կատարելով բարւոք յարմարեսցես գովասանական հանդէս. Պիտ.: *զուարճանայ եւ տօնէ երկուս կացորդս. Վրք. հց. ձ: *Զսրբոյ եւ անյաղթ վկայիս հրաշացուցանեն զկացուրդս. Ճ. ՟Ա.: *Տօնախմբութեամբ եւ հանդիսաւոր կացրդիւք. Սարգ. ՟բ. պ. ՟Բ. (որք հային եւ ʼի յաջորդ նշ:) ԿԱՑՈՒՐԴ ասի եւ Երգն ʼի կացուրդս. այսինքն Նուագ երգոց ʼի տօնս. որպէս եւ Ժամամուտ եղանակաւոր, եւ հարցնափառ, եւ տաղ. որք կոչին եւ ԿԱՐԳ. որպէս եւ չարական աւուրն Կանոն ասի. *Երգեաց կացուրդ ծննդեանն քրիստոսի քաղցրաձայն եղանակաւ: Երգեաց ʼի տէրունական տօնս կացուրդ հազարս. Հ. կիլիկ.: *Կացուրդ յովհանու կարապետի: Կացուրդ սրոց քառասնիցն: Կացուրդ ղազարու յարութեան, կամ գալստեան տեառն, կամ համբարձման: Աստանօր ʼի դէպ երգաբանի մեզ՝ որ դաւթեան կացուրդ, կացուրդ հոգեւոր գեղեցկապանծ առած, (անցաք մեզ ընդ հուր եւ ընդ ջուր, եւայլն). Գանձ.: Տաղ.: (ա՛յլ է եւ կցուրդ:)