- ԿԵՄ
- (կեմոյ, ով.) NBH 1-1082 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 13c գ. ԿԵՄ (որ եւ ԿԵԱՄ) Հիւուած պրտուեղէն, խոտեղէն, որպէս չուան, որ եւ ասի Սիրայ. *Մոյգս անգամ ոչ ագանէր, այլ զամառն հեսկով պատէր (զոտըս), եւ զձմեռն կեմով. Բուզ. ՟Զ. 8: *Կարկատուն կեմովքն կաշկանդեալ. Մագ. ՟Ժ՟Զ: *Փշեղէն պսակն ո՞րպէս էր. կեմ ոլորեցին, եւ յամէն ազգ փշէ ʼի ներքս հարին. Վանակ. հց.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.