ԿԻԹ

(կթոյ, ոց կամ կթի.) NBH 1-1096 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 12c, 14c գ. Արմատ Կթելոյ, իբր Կթումն, եւ Կթեալ բերք կենդանեաց, այսինքն կաթն. կոգի. ձու (ռմկ. հաւկիթ ). տե՛ս եւ ԿԹԵՂԷՆ. *Զկիթ արօտականաց. Յոբ. ՟Ի. 17: *Հօտից կթոց. Յճխ. ՟Ի՟Գ: *Հովիւն զբովանդակ կիթն ոչ ուտիցէ. Ոսկ. ՟ա. կոր.: *Զկիթն (կամ կաթն) ուտելով, եւ զասրն զգենլով. Խոսր.: *Ուլք ոչ ասր, եւ ո՛չ կիթ ունին. Նար. երգ.: *(Ոչխարք) դարմանիչք մարդկան կթով եւ ասրով եւ մարմնովքն. Լմբ. առակ.: *Զկիթս անասնոց եւ զձու ճաշակեն: Կիթն ոչ կենդանի, այլ ʼի կրակոց կենդանեաց մզումն: Որպէս ʼի կթոց, նոյնպէս եւ ʼի ձկանց. Շ. թղթ.: *Զձուկն ʼի կիթ հրամանեաց մեզ. Տօնակ.: *Ընդէ՞ր ասէք զձուն կիթ: Մինչդեռ չէ նկարեալ ʼի մէջ ձուոյն, կիթ է, եւ ոչ թռչուն. Ոսկիփոր.: *Վազեաց հաւ մի ʼի գոգ նորա, եւ կիթն հոլովեալ. Պտմ. աղեքս.: *Դիցէ զալիւրն խառն ընդ հաւոյ կթի սպիտակուցն. Մաշտ. ջահկ.: Մերթ՝ որպէս Կթումն, կամ կութք խաղողոյ, եւ մեղու, եւայլն: Վստկ. ՟ճժղ. ՟յդ: *Եբարձ զցանկն, եւ ետ զնոսա ʼի կիթ ճանապարհորդաց. Լծ. նար.: