ԿԿՈՑ

(ի, աւ.) NBH 1-1102 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c, 14c գ. ԿԿՈՑ ԿԿՈՑԱՅ, ի, իւ. κερκίς radius textorius. գրի եւ ԿԿՈՒՍ. Գործի կկելոյ՝ ʼի ձեւ երկայն եւ գոդեալ մակուկի. մագոգ. մեքիւք, մեքիք. *Ոստայն՝ յորում անճառաբար անկաւ միաւորութեանն պատմուճան. կկոց՝ անչափելի զգեցողին շնորհ. Պրոկղ. ի կոյսն.: *Թել մի քարշեն ʼի կկոցէ. Կանոն.: *Կոյսն վարդենի ʼի ձեռին ունէր զկըկոցս (կամ զկկոց, կամ զկկուս) ոստայնին. եհար յաչս իւր, եւկուրացոյց զերկոսեանն. Հ. մայ. ՟Թ.: *Եհար կկոցայիւ ոստայնի, եւ փորեաց զաչս իւր. Երզն. մտթ.: ուր Հ=Յ. գրէ, *Ունէր զբարաբն ոստայնոյնʼʼ: եւ Տէր իսրայէլ. *Զասեղն ոստայնինʼʼ. իսկ Հռոսուէտ ʼի լտ. Վրք. հց. երես. 878. դնէ ռա՛տիուս թէքսդօ՛ռիուս: