- ԱՆԲԱՆՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 1-0120 Chronological Sequence: 8c, 10c, 12c, 13c գ. Իսկութիւն եւ յատկութիւն անբանի. պակասութիւն մտաց եւ բանի նորա. եւ անտեղութիւն. ἁλογία irationalitas *Սրտմտութիւն անասնոց՝ ամենայն անբանութեամբ է լի. Դիոն. երկն.: *Զմարմնաւոր պէտսն անբանութեամբ հարկանել. Խոսր.: *Տղայն մերձ է յանբանութիւն սակս անկատար հասակին. Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ե: *Անբանութեան է՝ ոչ ʼի զօրութիւն դիտմանն հայել, այլ ʼի բառսն. Դիոն. ածայ.: Ուր եւ *Անբանութիւն եւ անիմացութիւն " ասին իբր ʼի վեր քան զեղական բանաւորութիւն եւ զմիտս: *Յաւակնի կապտել զհայր ʼի յիւրմէ բանէն, եւ անբանութեանն բամբասանօք պատուել վարկանի զվեհին մեծութիւն. Նար. ԼԴ: Կամ անմտութիւն. անպիտանութիւն. *Զանբանութիւն բազմաց ʼի մարդկանէ նշանակէ. Լմբ. սղ.: *Յանտեղիսն ճարտարագոյնք, եւ հանճարեղք յանբանութիւն. Սարկ. պատկ.: *Զգայթագղեալ մարդն անբանութեամբ. Նար. ՁԷ: Եւ իբր անխօսութիւն. անզգայութիւն. լռութիւն. *Մի յանդգնաբար խօսելով՝ անբանութեան մատնեցայց: Դժոխական անբանութիւն ( ʼի գերեզմանի). Նար. ԼԵ. ՂԲ: *Չէ՛ իսկ արժան զայնքան առաքինութիւն այնպիսւոյ առն՝ անբանութեան տալ". այս ինքն լռել, զանց առնել իբր ոչինչ. *Քերականութիւն է հմտութիւն ... թուեցաւ ոմանց յանբանութիւն ածել փոխանակ առաւել գիտութեան. Երզն. քեր. իբր տալ լռել ʼի խօսելոյ՝ առ չդիտելոյ զկանոնս քերականութեան: Կամ անհեթեթ զրոյցք. *Մի՛ արդեօք յունական պերճ եւ ողորկ առասպելքն իցեն հանդերձ պատճառաւ. այլ ասես մեզ՝ պատճառս տալ անբանութեան նոցա. Խոր. ՟Ա. 31:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.