ԿՇՏԱՄԲԵՄ

(եցի.) NBH 1-1108 Chronological Sequence: Early classical, 10c ն. ἑλέγχω, ἑτάζω, αἱτιάομαι, ἑγκαλέω increpo, redarguo, corripio, culpo, objurgo եւն. Յերեսս կամ յանդիման հարկանել զյանցանս. յանդիմանել. սաստել. պատուհասել. մեղադրալ. խրատել. մեկին վրայ փլչիլ. քշպել, չեխել. .... Տե՛ս Սղ. ՟Խ՟Թ. 8: ՟Ճ՟Դ. 14: Յոբ. ՟Ժ՟Գ. 10: ՟Ժ՟Ե. 6: Իմ. ՟Դ. 20: ՟Ժ՟Բ. 12: Տիտ. ՟Ա. 9. 14. եւայլն: *Մի՛ կշտամբեր զհարթուցեալս: Եթէ գովեստ յումեքէ լսէ, պարսաւանօք զինքն կշտամբէ. Նար.: *Կշտամբեալ ʼի նմանէ սակս չար գործոց: Աստուածային իմն երկիւղիւ կշտամբեալʼʼ. իբր ընդոստուցեալ, խրատեալ. Յհ. կթ. ԿՇՏԱՄԲԵԼ. որպէս Սաստել դիւաց. երդմնեցուցանել զդեւս այսահարաց. ἑξορκίζω adjuro. *Չէ՛ պարտ կշտամբել կամ երդմնեցուցանել՝ որ ոչ յեպիսկոպոսաց համարձակութին ունին կամ աստիճան ինչ: Ոչ յեկեղեցւոջ եւ ո՛չ ʼի տուն չեն իշխան կշտամբել. Կանոն.: Մերթ՝ կարծի նշանակել որպէս յն. κακοπαθέω . որպէս Վշտամբեր լինել. չարակրիլ. *Չէր ատակ այիուհետեւ ինքն կշտամբել. Եւս. քր. ՟Ա: Կայ եւ ʼի գիրս Պիտոյից առումն այդպիսի, այլ մթին եւ երկդիմի: