- ԿՈԹՈՒՆ
- (ունք.) NBH 1-1109 Chronological Sequence: Early classical, 13c գ. ռմկ. կոթ, կոթիկ. Յօղուն կամ բունն բուսոց. սափ. *Յառաջ իսկ կոթունն է, եւ ապա ցորեան. եւ յետոյ զկոթունն ʼի բաց ընտրեմք ʼի ցորենոյն. եւ թէ չէր կոթունն, եւ ոչ ցորեանն լինէր. Ոսկ. փիլիպ.: *Որպէս սեխից եւ նորին նմանեաց ընդկոթունսն առեալ զջուրն. Վահր. երրդ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.