- ԿՈԹՈՂԵՄ
- (եցի.) NBH 1-1109 Chronological Sequence: Early classical ն. Կոթող կանգնել, տնկել. *Կոթողս կոթողէիր (յն. առնէիր) յամենայն հրապարակս քո. Եզեկ. ՟Ժ՟Զ. 3: *Աշտարակ իմն բարձր անհնարին կոթողեցին ʼի դաշտն սենտար. Ագաթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.