- ԿՈՐՆԹԱՐԴ
- (ի.) NBH 1-1120 Chronological Sequence: 6c, 15c ա.գ. (ʼի կոր, ընդ կամ ենթ, արդ.) κυρτός convexus, -um. Կոր ձեւով կամար. գմբեթ. կամ արտաքին կողմն գմբեթի, որոյ ներքինն է խորոփիք որպէս գոդ կամ ծոց. Գուպպէ, քէմէր. *Եթէ կամի մատամբն հպել ʼի կորընթարդն երկնից, ոչ գոյ կարող. Սահմ. ՟Դ: *Լուսինն ʼի ներքին կիսագնդին գոլով ʼի կամարն երկնից, ոծ է ներքին կորնթարդն, հանդէպ արեգականն. Յկ. ղրիմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
