- ԿՈՒՍԱԾԻՆ
- (ծնի, իւ.) NBH 1-1123 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c, 13c ա. (իբր կր.) παρθενογενής, ὀ ἑκ παρθένου a virgine natus, editus. Ի կուսէ ծնեալ. կուսորդի. մակդիր սեպհական յիսուսի. *Զկուսածինն, որ ʼի կուսէն է. Դամասկ.: *Կուսածին մարդացեալ աստուած իմ յիսուս. Շար.: *Երկրորդ մարդն կուսածին: Կուսածինն ադամ (երկրորդ). Ագաթ.: Անյաղթ բարձր.: *զիմ սիրելի որդին՝ զիմ զկուսածին՝ մանուէլ անուն մանուկն. Տաղ յար.: *հաստատեաց ʼի յոյս կուսածին փրկչին: Կուսածին արարչին. Պիտ.: Շար.: *Զսոսա կուսածին յագեցոյց, այս ինքն իւրով անապական մարմնով եւ արեամբն. Կիւրղ.... այլ աստուածաստեղծին ադամայ համեմատի ճշմարիտ մարդն կուսածին. Պիտառ.: *Ի նոր եւ կոյս գերեզմանին՝ յարեար մարմնով քո կուսածին. Յիսուս որդի.: *Ի կուսածին. Լծ. կոչ.: ԿՈՒՍԱԾԻՆ. (իբր ներգ.) παρθενομήτωρ virgo-mater. որ եւ ԿՈՒՍԱՄԱՅՐ. Ծնօղ կուսութեամբ. սեպհական մակդիր սուրբ աստուածածնի մօրն յիսուսի. ասի նմանութեամբ եւ զսրբոյ աւազանէ. *Եւ կանայք օրհնեցան վեսն կուսածին ծննդեան, որ ʼի նոցանէ. Ագաթ.: *Կազմէ աւազան կուսածին, զի ամենեքեան ազատորդիք լինիցիմք. Ճ. ՟Ա.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
