ԿՌՆՉԵՄ

(եցի.) NBH 1-1127 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c չ. γρύζω mutio (եւ γρυλλίζω grunnio, որ է խանչել). (լծ. հյ. ճռնչել. եւ յն. ղռի՛զօ. եբր. խարաձ.) Ձայնել ըստ անբանից՝ մանաւանդ ʼի վիշտս եւ ʼի նեղութիւնս. կռինչս կամ կառաչս եւ ճիկ հանել. մրմռալ. ... *Ոչ կռնչեսցէ եւ ո՛չ շուն մի լեզուաւ իւրով. Ել. ՟Ժ՟Ա. 7: Յես. ՟Ժ. 21: *Շուն յաճախ կռնչէ, եւ յարձակելով անկասկած հաջէ. Փիլ. լիւս.: *Իբրեւ զխոզ վայրենի կնչէր կռնչէր. Արծր. ՟Գ. 8: *Ագռաւք նշանակէին կռնչելով. Տօնակ.: