ԿՌՈՒԱԿԻՑ

(-) NBH 1-1128 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 12c ա. συμμύξας congrediens. Որ կռուի ընդ այլում. իբր ոսոխ. ախոյան. հակառակորդ. *Յաղթէ յաղթութիւն. ո՛չ որ բառնայ ʼի միջոյ զկռուակիցն, այլ որ զանձն ապրեցուցանէ. Եւագր. ՟Լ՟Դ: *Յորժամ տեսանէ կատարեալն հասակաւ եւ ուժով զմանուկ տհաս իւր ախոյեան գնացեալ, ասէ. վա՛չ քեզ՝ վա՛չ զիմ կռուակիցս: Կռուակից յարեաւ անմարմինն մարմնաւորացս. Լմբ. սղ.: *Որպէս առ աբրահամաւն եկեր, եւ ընդ յակոբայ կռուակից եղեւʼʼ. այսինքն գօտեմարտեցաւ. Յհ. իմ. երեւ.: *Արշաւեն եւ կռուակից լինին. Լմբ. առակ.: ԿՌՈՒԱԿԻՑ. σύμμαχος belli socius. Մարտակից, նիզակակից. *Մեմնոն եւ ամազոնք պռիամայ կռուակից եղեն. Եւս. քր. ՟Բ: